Winst en Verlies

Winst en verlies

 Wat ligt het ver weg zo’n leven

mijn leven, alsof het in een kamer

achter beslagen ruiten is gaan slapen.

Ergens in een hoek onder een tafel voert

de oude pijn soms nog de boventoon

aan het plafond zweven

kwetsbaar nog wat draadjes hoop voor morgen;

 schoorvoetend valt door het dakraam

een gouden spoor van zonlicht naar binnen.

Herinneringen maken we - kamers vol –

zónder het te weten.,

…maar misschien kun je vandaag wel opstaan:

en op zoek gaan naar het zingen van een Vogel,

wandelen in een nieuwe dageraad, zo’n jonge dag

zo’n dag die glimlacht en die jou kan drágen

als een pleister op de wonden

van het hart

juni II, 2012 [de huisdichter] nr. 163 in Tromgeroffel. 

Afbeelding: ‘Het Menselijk Hart’ door H. Hesam